Hem üzüntü, hem keder; kime el uzatırsın?
Bu bahtsız anlarda, tutacak kim var?
Arzular... sonu gelmez, ne çare arzuların.
Yıllar geçmededir, en güzel yıllar!
Sevmek fakat kimi? Bir zaman için nafile,
Ve mümkün de değil daima sevmek;
Ve yok artık; maziden içimde bir iz bile,
Neşem, tasam, her şey değersiz, demek.
İhtiraslar mı? Bugün değilse yarın, heyhat,
Onlar da susar, mantık konuşunca.
Ve etrafa dikkatli bakınca, zaten hayat
Adeta bir şaka, boş ve aptalca.
Çeviren: D. Sorakin - Sefer Aytekin
Yorumlar
Yorum Gönder