Barbara - Jacques PRÉVERT


Anımsa Barbara

Yağmurlar yağıyordu o gün Brest'e durmadan

Sen gülerek geçiyordun

Şaşkın hayran sırılsıklam

Yağan yağmurlar altında

Anımsa Barbara


Yağmurlar yağıyordu Brest'e durmadan

Seninle karşılaştım Siam sokağında

Sen gülümsüyordun

Ben de

Hatırla Barbara

Seni tanımıyordum

Sen de beni

Anımsa

Anımsa azıcık n'olur o günü

Unutma

Kapına sığınan adamı

Adını ünleyen

Barbara


Koşup gelmiştin yağmurlar altında

Şaşkın hayran sırılsıklam

Atılmıştın kollarına

Anımsa Barbara

Sen diyorum sana kızma bana

Sen demişim bütün sevdiklerime

Bir kez görsem de onları

Sen diyorum bütün sevişenlere

Tanımasam da

Anımsa Barbara

Unutma

O yumuşak mutlu yağmur

Senin mutlu yüzünde


Bu mutlu kentte

Bu yağmur denizler üstünde

Tersaneler üstünde

Quessant  gemilerinin üstünde

Ah Barbara

Ne aptal savaş

N'oldun ya şimdi sen

Kurşun sağnakları altında

Kandan ateşten çelikten

Ya o adam n'oldu

Kucaklıyan seviyle

Öldü mü kaldı mı

Ah Barbara


Yağmurlar yağıyor Brest'e durmadan

Yağardı önceleri yağmurlar ya

Şimdi bitmiş ne varsa

Bu yağmurlar ayrılık yağmurlarıdır

Artık ne o fırtınalar

Kandan çelikten ateşten

Yalnız bulutlar şimdi

İtler gibi ölen

Gözden yiten itler

Brest'de sular boyunca

Uzaklarda çürüyüp giden

Uzaklarda Brest'e çook uzak

Hiçbir şey kalmıyan Brest'den.

Yorumlar